Денешниот референдум за ГТЦ за мене е тест и тоа добар за демократија и вежбање до конечната битка за слобода. Да бидам искрен, во вака напалена атмосфера не очекував дури ни овие 40 проценти излезност. Иако не стаса да фамозните 50 плус еден, јас сум оптимист, се повеќе граѓани, и покрај медиумскиот мрак диктиран од режимот, преминува на другата страна, на страната на СЛОБОДАТА.
Ги разбирам партиските војници на владеачката ВМРО-ДПМНЕ, добиле директива да седат дома, оти ако излезеа, ќе имаше цензус и ќе излезеше вистината дека на Центарци им е преку глава од гипсениот барок. Неисе, деновите пред нас се за нови битки, демократијата не се добива сега и одма.
И од Пустец Темелко не доби директива да довлечка гласачи а тие се на списокот за гласање. Нема 50 евра, нема сендвичи, нема превоз и екскурзија да го видат Аце. Ги разбирам и нив, они кешираат од вождот, а нему овој пат не му требаат.
Целата колумна може да ја прочитате ОВДЕ
