Што цмиздриш, бе, уредниче?
До завчера се самопрогласуваше за јунак, за херој, за човек кој преку басни открива голема афера, бараше прием кај премиерот, од една страна, а ја уриваше неговата влада, етапно, онака, ептен педерски, коркачки и плачипичковски, сокривајќи си го сопственото дупе да не наебе, од друга страна. Не од кур, туку, од обвинение, од силата на правдата и вистината на соучесништво и клеветење.
Се курчеше низ државава исто ко оној буљашот од Италија, најавувајќи нови басни, нови трикијевци и микијевци, за да го сокриеш педеризмот во себе, плашливоста и ситнојајчестоста. Очекуваше сите да те прогласат за херој, а? Паѓаше во бесознание на “Браво уредниче, добро им го сместуваш, свака част!“, а цело време цвикаше да бидеш токму тој. Да бидеш вистински херој и независен борец новинар за правдата и вистината. Цвикаше да ги обелодениш со имиња актерите од твоите басни за ти да не наебеш и да ги доставиш таму каде што треба, а сите кои во нив ќе се препознаат тоа е нивно право и за тоа треба да наебат.
Нив, кој ги ебе, така ли уредниче? Уцвика, бе, од “суетен новинар“ и излезе пред влада да бараш заштита од власта која со месеци на педерски начин ја уриваш? Ги повика сите фанови и новинарско корумпирани гнезда да застанат во твоја заштита? Ги направи лудаци, и глупаци сите, кои, после Гајсеркото Тредичи почнаа да веруваат дека целата антисјовска и антивладина кампања потекнува од “Шампитата“, од криминалното гнездо на ДПМНЕ? Беше разочаран дека некој друг ќе ти го грабне орденот на јунаштвото? Зошто сега, после една обична премиерска изјава, цмиздриш бе голем јунаку? Кој тоа тебе ти се заканува, бе, токмак?
Наместо да се мачиш да бидеш сериозен и уплашен, треба да докажеш дека твојот неверојатен лупинг во ставовите кон СЈО и владата не е поврзан со корупција, мито. Во спротивно, ќе мора да живееш со фактот од логичната претпоставка за твојот пресврт во она што ти самиот си го прогласувал за независно новинарство, си ги насочувал младите колешки и колеги на правила, кодекси со нескршливи принципи, дека само вистината и сериозните сознанија се факти, дека басните се прикаски, кои, ете, на крај, ќе ти ја срушат децениската новинарска дејност како кула од карти, па на крајот од својата “блескава“ кариера, ќе останеш тоа објаснување да им го должиш на следбениците, можеби и на “Комитетот“ кој се’ може да купи, па и новинари уредници.
Ова не е дискфалификациска маана, туку, логичен здраворазумен факт. На почетокот си од крајот на една мизерна завршница, на една тотално лажна новинарска кариера покриена со лично профитерство и интерсџиство, вешто задскривајќи се зад занаетот во кој развивањето на “пируетите“, “претумбациите“, “пресвртите“, биле најзначајни во начинот на пишувањето, и секако, развиени до совршенство…
Тенкју, уредниче…
Фејсбук статус на Боки Бургија
