Професорот Денко Малески ни ги подотвори очите, потсетувајќи дека идејата за воведување некаков бонус за добитничката партија, за таа да може уште поцврсто да вледее, всушност, е идеја на Бенито Мусолини, кој ја афирмира на изборите во 1924 година и со тоа си обезбедува дваесетгодишна диктатура во Италија, која завршува неславно.
Интересно е дека ова на е единствениот проект што покажува драматично совпаѓање на идеолошкиоте матрици на Мусолини и нашиот Дуче. На пример, познато е дека Мусолини покренал големи градежни програми, во надеж дека така ќе се бори против рецесијата и невработеноста. Нешто слично на нашиот проект „Скопје 2014“. Мусолини основал околу 5.000 нови фарми и цели фармерски гратчиња, од кои едно, на Сардинија, го добило името Мусолинија. За да се поткрепи производството, наметнал големи државни давачки, за сопствениците на фармите да добиваат големи субвенции. Слично како што нашиот Николо Мрсулини од Велија Рамковски го украде проектот за земјоделските субвенции, па го претвори во проект за изборна корупција и поткуп на својата партиска фаланга.
Целата колумна може да ја прочитате ОВДЕ
