Дом за пропаднати новинари
Одам утрово во “Корзо”, кога таму Коки, Мики и Кики, грицкаат вруќи ѓевречиња и м´скаат хајнекенчиња.
-Кај сте, бе, рекетари- ги поздравив љубезно- што има ново!?
-Ќе градиме Дом за пропаднати новинари, ако сакаш да ти чуваме еден спрат, изброј на масата 200.000 евра!
Среќа, носев пари со себе.
Извадив 200.000 евра и му ги тутнав на Кокита под масата.
Сместа ме облеа многу интензивно спокојство.
Што се јавува само кога човек ќе си ја обезбеди иднината и во случај да пропадне!
Уште повеќе, пропаста му е како клуч со ониксна крушка од апартманот во хотелот на иднината.
Бранко Тричковски