Лојалноста, кучињата и луѓето

Ако некогаш решам да бидам премиер, тоа ќе биде затоа што Македонија има среќа да го има Геро.
“Избери способни и чесни, друже Заев, а ако сакаш лојалност-купи си куче!”
Куче!?

Па, јас има куче!
Хахаха!
Ако во премиерскиот кабинет има и некоја гола жица да можам веднаш да се карбонизирам од среќа, работата може да се смета за наредена.
Но, пред да умрам, би поставил две прашања:

Врз основа на што лојалноста се смета за кучешка категорија!
Зошто лојалноста не е или не може да биде знак на еднаквост со човечноста!?
Се разбира дека лојалноста знае да се претвори во мафиотско срање, но, тоа не е доволно да ја сведеме оваа категорија на доблеста на кучешко ниво.
Макар што интоа ниво е многу високо.

И, второ, врз основа на што една новинарска легенда која ни се стриптизира како здодевна и злобна бабетина со цицки обесени под пупакот и г’зови до пети, со Милчин на грбот како лав врз газела, мисли дека може да се интимизира со мене како премиер, натурлих, до степен да ми се обраќа со “друже”, додека лавот дури и по Преспа режира на македонски.
Или се лажам!?
П.С.
А сега, без заебанција, во половината век на својата писменист, не бев прочитал посмрдлива работа.

Избери способни и чесни, друже Заев, а ако сакаш лојалност – купи си куче!

Фејсбук статус на Бранко Тричковски