Зар и ти, сине Бранко?

0
1804

Црвенковски ништо не мора и не треба да прави заради СДСМ, бидејќи не е во прашање судбината на партијата. Во прашање е судбината на Македонија и сериозната загрозеност за нејзината интеграциска перспектива. Ако тоа не го загрижува поранешниот шеф на државата, ако не му создава потреба и порив да се вклучи со свои ставови во јавната дебата, тогаш – што би можело да го зaгрижи?

Katerina-Blazevska

Епитетот „поранешен“, по ниедна основа не ги ограничува или ослободува личностите кои го стекнале тој префикс, од личната и морална обврска за вредносен став за актуелните состојби. Дури и под претпоставка дека има некој „закон“ кој би им забранил на „поранешните“ да зборуваат за сегашноста, сигурна сум дека првиот што би го прекршил тој закон, би бил „фајтерот“ Црвенковски. Така го опишуваат во партијата. Таков и самиот се претстави кога на 24 декември 2012 година се обиде да ги пробие барикадите пред Собранието. Подоцна ги критикуваше своите наследници поради тоа што се откажале од стратегијата на „отпорот“.

Еве опозицискиот отпор против институциите трае една година. Зошто Црвенкови има отпор и кон тој отпор? Се смени тој, се смени партијата или се смениле интересите? Дали незадоволството од фактот што неколку поранешни пратеници не се најдоа повторно на пратеничката листа на СДСМ, ќе остане клучниот меѓник и главна одредница за ваквата сегашна „платформа“ на Црвенковски или има и нешто повеќе од тоа? Не би сакала да верувам дека зад општо создадената перцепција дека „гледа сеир“, можеби се случува нешто подлабоко, кое не само што не помага, туку во голема мера и одмаага при расчистувањето на каколот од житото. Или дека има нешто „под житото“.

Македонската политичка традиција памети многу неславни улоги одиграни во сивата зона на политиката, многу конвертитства, многу заклани волови само заради една кременадла. Јавноста нема да се изненади ако се случи уште некое, но факт е дека драматично ќе биде изгубена довербата во она што значи политичка култура и фер однесување. Да бидам најдиректна: Ако молкот на Црвенковски е производ исклучиво на активности кои би можеле еден ден да го иницираат прашањето „Зар и ти, сине Бруте“, човекот кој барем досега никој реално не го сметаше за пензионер туку за политичар кој има уште да даде во македонската политика, дефинитивно, и по свој избор, ќе замине во пензија. Се надевам дека „фајтерот“ нема да дозволи да биде победен од пензионерот. Освен, ако самиот не се предал, некаде и за нешто.

Целата колумна на Катерина Блажевска за Призма на прочитајте ја ОВДЕ