Ви пренесуваме дел од колумната на Катерина Блажевска за Призма:
Задоцнето е ова што сакам да го кажам, господине Мороа, бидејќи повеќе од две години не сте меѓу нас. И да дојдам во Франција, „ефектот“ би бил ист. Моите зборови би ги слушнале само птиците што кротко слетуваат на вашето почивалиште од црн мермер, и евентуално продававачот на цвеќе, извесен Ахмет, трета генерација од алжирски доселеници. Помислив да дојдам на стадионот во Лил, кој од 2012 година го носи вашето име, и таму да го слушам ехото на мојот крик: „По ѓаволите! Пјер, вие бевте во право!“
На крајот решив тоа да го сторам од овде. Од истото место од кое пред две децении „ве кренавме на клоци“, кога на еден од нашите политичари крајно грубо, навредливо и недипломатски му рековте дека „секое племе не заслужува држава“.
И денес стојам на ставот дека такви зборови не му доликуваат на поранешен премиер. Тежината на вашиот исказ не ја намали ни фактот што тогаш бевте „само“ претседател на Социјалистичката интернационала. Верував и верувам дека се може да се каже на поинаков начин, без да се осакати вистината, а кажаното повеќе да мотивира и мобилизира за решавање на проблемите, отколку да демотивира.
Од денешна дистанца, многумина би рекле дека бевте во право. Тогаш не бевте. Но, признавам, точно ги антиципиравте денешниве состојби.
Целата колумна прочитајте ја на Призма на слендиот линк ОВДЕ.
.gif)
.gif)
